Behalve damesvoetbal, hockey, tennis en het WMX zijn er eigenlijk geen echte vrouwensporten meer. Bij het twirlen (soort majoretten) en ballet worden ook al met grote regelmaat jongens gespot en waarom ook niet?
Het is zelfs al zover dat menig pittig vrouwenmens het helemaal niet zo slecht doet in het gezelschap van de testosteronbommen in een ‘mannensport’. Ondanks er groot respect zou moeten zijn, worden de dames toch nog vaak met de nek aangekeken als ze zich mengen in de ‘stoere mannenwereld. ‘Voorbijgereden worden door een meisje’, wordt door sommigen, geheel onterecht, toch nog steeds als vervelend ervaren. Nancy van de Ven is zo’n meisje, of beter gezegd vrouw. Evenals haar broer Rinus beschikt zij over een bovengemiddeld vermogen erg hard met een crossmotor te kunnen rijden. Geen idee waar het talent vandaan komt, want vader Giel heeft zelf nooit gecrosst. Waar broer Rinus medisch gedwongen werd te stoppen stapte zijn zus op. Na al het blessureleed van Rinus, waren Giel, Janneke en ook Rinus zelf faliekant tegen de plannen van de kleine van de Ven. Nancy had een droom. Gezien het sterke karakter en haar nooit aflatende doorzettingsvermogen, wat dan weer wel terug te vinden is in het gezin, gaf Nancy nooit op. Na lang en veel aandringen werd dan toch de eerste stap gezet en het vervolg kennen we inmiddels allemaal. De uitslagen zijn bekend, evenals het aantal en heftigheid van de diverse blessures. We denken alles wel te weten, maar weten eigenlijk maar heel weinig. Alleen talent is echt niet voldoende.
Al twee jaar geleden kwam Arno van den Brink met een prachtig voorstel. Een samenvatting maken van een heel seizoen en dan aan het einde van het jaar met een eventueel kampioenschap een heuse film uitbrengen. ‘Dat hoefden we niet eens echt te bespreken’, zo vertelt Nancy. Binnen vijf minuten werd de deal gesloten. Een filmploeg zou in de loop van het seizoen haar verrichtingen nauwkeurig volgen en vastleggen. ‘Met een beetje mazzel hadden we de film af kunnen sluiten met een wereldkampioenschap, maar dat laatste werd helaas uitgesteld. Het tweede jaar moest het gebeuren en dat scheelde dan uiteindelijk ook maar een bocht of twee. Ook dat relaas staat iedereen nog op het netvlies. Intussen hadden de ‘mannen van Planet’ al zoveel materiaal verzameld, dat er wel een serie van gemaakt had kunnen worden.
Nancy heeft de film inmiddels al een paar keer bekeken. ‘Er is veel materiaal niet gebruikt, maar dat begrijp ik heel goed’. Je houdt de mensen ook geen 4 uur in een filmstoel vast, dus moest er flink geknipt en geselecteerd worden. ‘Het stukje van de modderwedstrijd in Frankrijk (Villars) kan ik nog steeds niet kijken. Dat spoel ik telkens door, want ook al is het al zo’n anderhalf jaar geleden, toch doet het nog steeds pijn. Ik relativeer makkelijk, maar toch spookt het dan weer door mijn hoofd. ‘Wat als, wat als’. Ik moet dat niet doen, want gedane zaken nemen geen keer, maar het gaat vanzelf en zal ook wel normaal zijn’.
Ook Rinus heeft de film al een paar keer voor het grootste deel bekeken. Zonder zijn vrouw, maar met de kleine Xavi naast hem in de bank. ‘Het is erg confronterend’, geeft Rinus eerlijk toe. Als je weet hoe graag ik het deed, weet je ook hoeveel pijn zulke beelden nu nog steeds doen. Het heeft een mooie plaats in mijn hart, maar op zulke momenten komt alles weer even helemaal terug.Ook Giel en Janneke zijn erg onder de indruk bij het terugzien van hun gezinsleven, maar het hoort er bij. ‘We leven cross en dat zal nog wel even zo blijven’, vertelt Giel. ‘Ik ga vier keer dood per wedstrijd, maar zou niet weten wat ik zonder moest’. Stiekem hoopt Giel dat Xavi de volgende is, ook al hebben ze veel ellende en angst gekend. Het hoort bij ons leven en bij dat van de kinderen. Dat krijg je er niet uit’.
Nancy is geen opgeefster. Een wereldkampioenschap staat hoog boven aan haar lijstje. Niet dat alles voor niets zou zijn geweest als het haar niet lukt, want plezier heeft ze zeker. Ze voelt zich in zekere mate ook wel bevoorrecht, maar weet inmiddels ook dat het allemaal niet vanzelf gaat. ‘Dat is misschien ook wel het mooie nu aan de film. Het laat goed zien wat de opofferingen zijn, wil je samen met je aangeboren talent ook nog een keer het onderste uit de kan proberen te halen. Het kost veel, zowel financieel als lichamelijk, maar het geeft je nog veel meer terug. Daarom wilde ik ook graag dat de film gemaakt zou worden. Niet omdat ik mezelf zo goed vind, maar wel om te laten zien dat je, als je het echt wil, heel veel kunt bereiken. In welke sport dan ook’.
1 maart is het dan zover. Dan gaat de langverwachte film in première, welke inmiddels helemaal is uitverkocht. Voor degenen die er niet bij kunnen zijn hebben we goed nieuws, want de DVD is al meteen met het uitbrengen van de film verkrijgbaar. Kijk en geniet mee met het meest markante crossgezin van Nederland.
